Σούφικη παραβολή.

Ένας σπουδαίος βασιλιάς, ο Ναρντισάχ, προσευχόταν στον ναό.

Ήταν νωρίς το πρωί. Ο ήλιος δεν είχε ανατείλει ακόμα, ήταν σκοτάδι.

Ο Ναρντισάχ ήταν έτοιμος να ξεκινήσει για την κατάκτηση μιας καινούριας χώρας και προσευχόταν στο Θεό για την νίκη. Έλεγε στον Θεό:

«Εγώ είμαι ένα τίποτα! Είμαι απλώς ένας υπηρέτης σου! Πηγαίνω εκ μέρους σου. Ευλόγησε με. Αυτή η νίκη θα είναι δική σου. Εγώ είμαι ένα τίποτα-ένας υπηρέτης των υπηρετών σου…»

Τότε ξαφνικά, άκουσε μια άλλη φωνή μέσα στο σκοτάδι.

Ήταν ένας ζητιάνος, ο οποίος προσευχόταν και έλεγε στο Θεό:

«Εγώ είμαι ένα τίποτα! Ένας υπηρέτης των υπηρετών σου…»

Ο Βασιλιάς φώναξε θυμωμένος: «Σταμάτα αμέσως αυτή την προσευχή… Ποιος είσαι εσύ που τολμάς και λες πως είσαι ένα τίποτα; Εγώ είμαι ένα τίποτα και κανένας άλλος δεν μπορεί να το ισχυριστεί αυτό. Εγώ είμαι ο υπηρέτης των υπηρετών του Θεού!...Ποιός είσαι εσύ που τολμάς και λες ότι εσύ είσαι ο υπηρέτης των υπηρετών;…..»

Σούφικη παραβολή.